این سند نشان میدهد که در یک طرف روحانیت و نیروهای مذهبی قرار داشتند که سال 1341 را عزای عمومی اعلام کرده بودند و در طرف دیگر ایادی رژیم پهلوی بودند که به جشن و پایکوبی غیر متعارف میپرداختند.
بازتابهای الگوهای فکری و مولفه های شخصیتی محمدرضاشاه به خصوص بر فرآیند تصمیم گیری در سیاست خارجی از موضوعاتی است که تاثیر بسزایی در جهت گیری سیاست خارجی ایران داشت. طرح ویژه فکری وی مانند باز تولید قدرت امپراطوری ایران باستان و مدرنیزه کردن ایران بود که به همراه خصیصه های شخصیتی اش نظیر وابستگی و حمایت جویی و عظمت گرایی به همراه ترس از دست دادن سلطنت ...
رژیم پهلوی در ماههای پایانی حیات سیاسی خود، حتی به نزدیکترین و وفادارترین عناصر خود نیز رحم نکرده و آنها را قربانی بقای خود کرد. رژیم بر این باور بود که دستگیری و حذف برخی مهرههای سیاسی میتواند آتش خشم عمومی مردم را که در خرمن رژیم افتاده بود آرام نماید، اما از آنجا که تودههای خروشان ملت و حضرت امام(ره) از ماهیت این اقدامات آگاه بودند، این ترفندها ...
نمایش و یا تظاهر به اقدامات بزرگ و مردمی، یکی از شگردهای سیاسی حکومت پهلوی برای جلب توجه محافل داخلی و خارجی به خصوص کشورهای غربی بود. چنانچه ظاهر بسیاری از آن اقدامات با رنگ و لعاب زیبا و جذابی آغشته بود، اما واقعیت ماجرا پر از نقص و ایراد بود.
محمدرضا پهلوی بعد از آنکه به حکومت رسید، به مانند پدرش روش دیکتاتوری را برگزید. این روش گرچه بعد از کودتای 28 مرداد تشدید شد و عوامل متعددی همچون حمایت کشورهای غربی در آن موثر بود، اما متاثر از دوران کودکی محمدرضا نیز بود.
با توجه به تشدید بحران سیاسی حکومت پهلوی، آمریکا بتدریج اقدام به خروج شهروندان خود از ایران نمود. این اقدام حکایت از آن داشت که اولاً این کشور به عمق بحران سیاسی پی برده است و ثانیاً آمریکا متوجه تنفر مردم ایران نسبت به خود شده بود.
عـموماً پوپوليسـم واجد وجوه سياسي ، اجتماعي و اقتصادي در نطر گرفته مي شود. اما تا آنـجاکه بـه رژيم پهـلوي دوم مربوط مي شود به نظر مي رسد از ميان اين وجوه سه گانه تنها وجه اقتصادي پوپوليسـم در اين رژيم ظـاهر گـشته است . حتي در برخي از وجوه سياسي و اجتماعي ، پهلوي دوم گرايش هاي مشخص ضد پوپوليسـتي داشـت . مثلاً از حيث سياسي شخص شاه فاقد خصلت کاريزمايي ...